Wypoczynek

„Witajcie w miasteczku pięknym, jak Eden...” -- tak o Chodzieży pisał Tadeusz Siejak, prozaik który tu żył i tu tworzył swoje najważniejsze dzieła.  Przed nim Chodzież uwiodła Witkacego i prezydenta Mościckiego, który zwykł polować w okolicznych lasach. Malowniczym położeniem Chodzieży zachwycali się już turyści w końcu XIX wieku. To oni nadali okolicy nazwę Chodzieskiej Szwajcarii.

Mikroregion chodzieski posiada wyjątkowe walory krajobrazowe. Unikatowe w tej części kraju ukształtowanie terenu łączy w sobie widoki niemal jak z Podhala z pejzażem pradolin wielkopolskich rzek. Spora część obszaru mikroregionu porośnięta jest gęstym lasem, otaczającym polodowcowe jeziora, w które obfituje okolica. W granicach administracyjnych Chodzieży znajdują się aż trzy tego typu akweny: Jezioro Strzeleckie, Miejskie i Karczewnik.

Uczta dla Wzroku

Już wjeżdżając do naszego miasta, z jakiejkolwiek strony i za pomocą jakiegokolwiek środka transportu – czy to koleją, autobusem, czy własnym samochodem – gość będzie zauroczony pięknym widokiem. Przybywając do Chodzieży pociągiem od strony Poznania nie sposób nie zwrócić uwagi na Jezioro Karczewnik znajdujące kilkanaście metrów poniżej linii kolejowej.

Zupełnie inny widok przywita gościa, który koleją zmierza do naszego miasta od strony Piły. Tam tor biegnie skrajem pradoliny Noteci. W kierunku wschodnim otwiera się wówczas pejzaż, w którym dominują rozległe łąki doliny, zamkniętej odległym o kilkanaście kilometrów pasmem Wzgórz Morzewskich.

Na zachodzie widok ograniczony jest ścianą lasu, który porasta morenowe pagórki.

Zdecydowanie najwięcej Chodzieży widać z okien samochodu wjeżdżającego od Poznania trasą K-11. Turysta zjeżdżając w dół z Góry Podanińskiej, zobaczy po prawej stronie panoramę miasta z dominującą dzwonnicą kościoła św. Floriana, taflę największego z chodzieskich jezior – Jeziora Miejskiego - oraz najdłuższe w okolicy stoki skraju Chodzieskiej Wysoczyzny.

Wjeżdżając do naszego miasta drogą K-11 od strony Piły , na wysokości Oleśnicy, widzimy zachodnią część Chodzieży , przylegające do jej brzegu pola i stawy. Nad miastem góruje otaczający je morenowy pierścień, doskonale widoczny właśnie w tym miejscu, a dominującym kolorem jest zieleń lasów i pól uprawnych.

Najciekawsze punkty widokowe

„Góra Talerz” , najwyższy szczyt w graniach miasta (132m. n.p.m .), jest to również najdłuższy stok pomiędzy Bałtykiem, a Karkonoszami (ok. 600m zjazdu), znajduje się nad południowym brzegiem Jeziora Miejskiego.
Siłami Chodzieskiego Towarzystwa Narciarskiego, przy współudziale miasta - na części stoku przygotowano nartostradę. Zrzeszeni w CHTN entuzjaści białego szaleństwa wyposażyli zjazd w pierwszy wyciąg narciarski o długości 200m.
Stok jest obecnie testowany.

„Góra Łysa” , usytuowana na południowym skraju miasta, przy drodze krajowej K-11, nieopodal cmentarza parafialnego i Chodzieskiego Domu Kultury.

Wzgórze Gontyniec , kulminacja pasma Moreny Chodzieskiej, a zarazem najwyższy szczyt Północnej Wielkopolski (192m n.p.m.). Wzgórze znajduje się w lesie około cztery kilometry od granic miasta. Na jego wierzchołku stoi wieża obserwacyjna wysoka na 34 metry.

Przy dobrej widoczności z wieży można dojrzeć nie tylko całą Chodzież, ale również inne pobliskie miejscowości.